W artykule zidentyfikowano i zdiagnozowano zagrożenia bezpieczeństwa Ukrainy stwarzane przez Federację Rosyjską w wyniku jej działań hybrydowych. W spektrum wykorzystywanych przez Kreml instrumentów za kluczowe należy uznać działania o charakterze militarnym prowadzone metodami konwencjonalnymi oraz aktywności o charakterze niemilitarnym, których zsynchronizowane użycie ma wywołać efekt zaskoczenia, tym samym ułatwić przejście do ofensywy i zdobycie przewagi nad przeciwnikiem dzięki użyciu instrumentów o różnym charakterze: militarnych, politycznych, ekonomicznych i informacyjnych.
In the public discourse on issues of international security in the context of threats created by the Russian Federation, such threats are determined primarily by actions below the threshold of "war" (of a hybrid nature) and are made using non-military means, e.g. in relation to cyberspace. Actions of this nature are carried out by the aggressor's special services or groups of hackers and activists associated with them whose aim is to paralyse the functioning of the attacked state (its administration, critical infrastructure). Such activities are multilateral; activity is undertaken in many fields (social media, provocative events, establishing pro-Russian organizations, creating information portals) and is still escalating. The purpose of the research, the results of which are presented in this article, is to identify the activities and assess the impact of Russian information warfare conducted by the Russian Federation in cyberspace in 2014 and 2022 on the security of Ukraine. The research used general-methodological research methods – primarily, analysis and critique of literature. The case study method was used to identify specific examples of information warfare used by the Russian Federation against selected countries in Central and Eastern Europe. Keywords: security, information warfare, cyberspace, Ukraine, Russian Federation Streszczenie: W dyskursie publicznym zagadnienia bezpieczeństwa międzynarodowego w kontekście zagrożeń kreowanych przez Federację Rosyjską determinowane są przede wszystkim przez akcje z użyciem działań poniżej progu wojny (o charakterze hybrydowym) za pomocą środków niemilitarnych, m.in. w odniesieniu do cyberprzestrzeni. Działania o takim charakterze prowadzone są przez służby specjalne agresora lub powiązane z nimi grupy hakerów oraz aktywistów, których celem jest paraliżowanie funkcjonowania państwa atakowanego (jego administracji, infrastruktury krytycznej).
Celem artykułu jest analiza konfliktu rosyjsko-ukraińskiego w kontekście międzynarodowego środowiska bezpieczeństwa. Omówiono w nim ewolucję relacji rosyjsko-ukraińskich od rozpadu Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich po obecne groźby wywołania otwartej wojny przez Federację Rosyjską. Artykuł analizuje konflikt rosyjsko-ukraiński w perspektywie działań podejmowanych przez państwa zachodnie, interpretując rosyjski szantaż użycia siły wobec Ukrainy jako element presji na międzynarodowe środowisko bezpieczeństwa i instrument osiągania rosyjskich celów strategicznych w polityce zagranicznej.
The essence of international security concerns the possibility of counteracting threats created by other entities, creating conditions for its stable and harmonious functioning and development, and securing the values and interests of the state. The aim of the article is to identify the definition of international security and to diagnose contemporary threats to international security. The main research problem was formulated in the form of the question: What are the theoretical aspects of contemporary threats to international security? In the research process, the methodology of scientific cognition was used, including mainly the analysis and criticism of literature.
Artykuł analizuje strukturę, treść, właściwości i skutki rosyjsko-ukraińskiej "wojny hybrydowej" w jej niemilitarnym wymiarze. Szczególny nacisk położono na aspekt wojny informacyjnej, propagandowej oraz działań w cyberprzestrzeni. Konflikt rosyjsko-ukraiński scharakteryzowany został w kontekście strategii nowej wojny autorstwa generała Walerija Gierasimowa. Współczesna praktyka działań hybrydowych w konflikcie zbrojnym na Ukrainie uwidoczniła, że po raz pierwszy to przeciwnik silniejszy, Rosja, wykorzystuje pełne spektrum oddziaływania hybrydowego na przeciwnika słabego i niezdolnego do obrony integralności własnego terytorium. Konflikt zbrojny lat 2013–2014 pokazał nie tylko słabość państwa ukraińskiego, ale co ważniejsze niewydolność organizacji odpowiadających za zapewnienie bezpieczeństwa międzynarodowego: NATO, OBWE i ONZ. W dalszej perspektywie czasowej należy zauważyć, że eskalacja działań hybrydowych na Ukrainie bez wątpienia zagraża państwom "prawej flanki" Sojuszu Północnoatlantyckiego. Przeprowadzona analiza odnosi się do problemu zdefiniowanego w formie pytań: na czym polega istota operacji hybrydowych? Jaki jest charakter niewojskowych operacji hybrydowych? Jaki był przebieg tych działań na Ukrainie? Jak interpretowano prawo międzynarodowe w odniesieniu do tego konfliktu?
The article analyzes the structure, content, properties and effects of the Russian-Ukrainian 'hybrid war' in its non-military dimension. Particular emphasis is placed on the aspect of the information and propaganda war, as well as activities in cyberspace. The Russian-Ukrainian conflict is described in the context of the new war strategy of General Valery Gerasimov. Contemporary practice of hybrid actions in the conflict in Ukraine has revealed that, for the first time, a stronger opponent, Russia, uses the full spectrum of hybrid interaction on an opponent who is weak and unable to defend the integrity of its territory. The military conflict of 2014 showed not only the weakness of the Ukrainian state, but also, more importantly, the inefficiency of the organizations responsible for ensuring international security: NATO, OSCE and the UN. In the longer term, it should be noted that the escalation of hybrid activities in Ukraine clearly threatens the states on the Eastern flank of the North Atlantic Alliance. The analysis conducted refers to the problem defined in the form of questions: what is the essence of hybrid operations? What is the nature of non-military hybrid operations? What was the course of these activities in Ukraine? How was international law interpreted in relation to this conflict? ; Artykuł analizuje strukturę, treść, właściwości i skutki rosyjsko-ukraińskiej "wojny hybrydowej" w jej niemilitarnym wymiarze. Szczególny nacisk położono na aspekt wojny informacyjnej, propagandowej oraz działań w cyberprzestrzeni. Konflikt rosyjsko-ukraiński scharakteryzowany został w kontekście strategii nowej wojny autorstwa generała Walerija Gierasimowa. Współczesna praktyka działań hybrydowych w konflikcie zbrojnym na Ukrainie uwidoczniła, że po raz pierwszy to przeciwnik silniejszy, Rosja, wykorzystuje pełne spektrum oddziaływania hybrydowego na przeciwnika słabego i niezdolnego do obrony integralności własnego terytorium. Konflikt zbrojny lat 2013–2014 pokazał nie tylko słabość państwa ukraińskiego, ale co ważniejsze niewydolność organizacji odpowiadających za zapewnienie bezpieczeństwa międzynarodowego: NATO, OBWE i ONZ. W dalszej perspektywie czasowej należy zauważyć, że eskalacja działań hybrydowych na Ukrainie bez wątpienia zagraża państwom "prawej flanki" Sojuszu Północnoatlantyckiego. Przeprowadzona analiza odnosi się do problemu zdefiniowanego w formie pytań: na czym polega istota operacji hybrydowych? Jaki jest charakter niewojskowych operacji hybrydowych? Jaki był przebieg tych działań na Ukrainie? Jak interpretowano prawo międzynarodowe w odniesieniu do tego konfliktu?
The article analyzes the structure, content, properties and effects of the Russian-Ukrainian 'hybrid war' in its non-military dimension. Particular emphasis is placed on the aspect of the information and propaganda war, as well as activities in cyberspace. The Russian-Ukrainian conflict is described in the context of the new war strategy of General Valery Gerasimov. Contemporary practice of hybrid actions in the conflict in Ukraine has revealed that, for the first time, a stronger opponent, Russia, uses the full spectrum of hybrid interaction on an opponent who is weak and unable to defend the integrity of its territory. The military conflict of 2014 showed not only the weakness of the Ukrainian state, but also, more importantly, the inefficiency of the organizations responsible for ensuring international security: NATO, OSCE and the UN. In the longer term, it should be noted that the escalation of hybrid activities in Ukraine clearly threatens the states on the Eastern flank of the North Atlantic Alliance. The analysis conducted refers to the problem defined in the form of questions: what is the essence of hybrid operations? What is the nature of non-military hybrid operations? What was the course of these activities in Ukraine? How was international law interpreted in relation to this conflict? ; Artykuł analizuje strukturę, treść, właściwości i skutki rosyjsko-ukraińskiej "wojny hybrydowej" w jej niemilitarnym wymiarze. Szczególny nacisk położono na aspekt wojny informacyjnej, propagandowej oraz działań w cyberprzestrzeni. Konflikt rosyjsko-ukraiński scharakteryzowany został w kontekście strategii nowej wojny autorstwa generała Walerija Gierasimowa. Współczesna praktyka działań hybrydowych w konflikcie zbrojnym na Ukrainie uwidoczniła, że po raz pierwszy to przeciwnik silniejszy, Rosja, wykorzystuje pełne spektrum oddziaływania hybrydowego na przeciwnika słabego i niezdolnego do obrony integralności własnego terytorium. Konflikt zbrojny lat 2013–2014 pokazał nie tylko słabość państwa ukraińskiego, ale co ważniejsze niewydolność organizacji odpowiadających za zapewnienie bezpieczeństwa międzynarodowego: NATO, OBWE i ONZ. W dalszej perspektywie czasowej należy zauważyć, że eskalacja działań hybrydowych na Ukrainie bez wątpienia zagraża państwom "prawej flanki" Sojuszu Północnoatlantyckiego. Przeprowadzona analiza odnosi się do problemu zdefiniowanego w formie pytań: na czym polega istota operacji hybrydowych? Jaki jest charakter niewojskowych operacji hybrydowych? Jaki był przebieg tych działań na Ukrainie? Jak interpretowano prawo międzynarodowe w odniesieniu do tego konfliktu?